هدررفت ذخیره کربن آلی خاک با تغییرات اقلیمی
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۳۸۵۴۲
پدیده تغییر اقلیم، به حدی دارای ابعاد گسترده و تاثیرگذار در جهان است که مطالعات مربوط به آن روز به روز مختصات تازه‌ای پیدا می‌کند.
افزایش نگرانی‌ها در زمینه گرمایش جهانی و تغییر اقلیم موجب شده است که به خاک و قابلیت آن در ترسیب کربن یا همان رسوب دادن کربن هوا در زمین در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بنا بر نظرات متخصصان، افزایش دمای کره زمین سبب تغییرات ژرف و وسیع در اقلیم‌های سطح زمین می‌شود و موجب بروز تغییراتی در زمان و مکان بارش‌ها و طوفان‌ها می‌شود. با افزایش جمعیت و گسترش فعالیت‌های صنعتی و استفاده از سوخت‌های فسیلی، CO ۲ اتمسفر از حدود ۲۸۰ پی پی ام (قسمت در میلیون) در زمان پیش از صنعتی شدن به حدود ۳۷۰ پی پی ام در دوره کنونی افزایش یافته است که این رقم برابر با حدود ۳۵ درصد افزایش است. بر اساس گزارش هیات بین‌المللی تغییر اقلیم یا IPCC، در سال ۲۱۰۰ میانگین جهانی دمای سطحی ۳.۷ تا ۴.۸ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. این در حالی است که برخی پیش‌بینی‌ها از افزایش ۸ درجه‌ای دمای خاک تا آن زمان حکایت می‌کنند. این موضوع بیانگر تاثیرپذیری زیاد خاک‌ها از تغییرات اقلیمی است. با افزایش دمای خاک، نرخ تجزیه کربن افزایش خواهد یافت؛ امری که خود به صورت بالقوه موجب افزایش میانگین تصاعد دی اکسید کربن خاک به اتمسفر می‌شود.
این موضوع، توجه تیم پژوهشی ۶ نفره‌ای از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، مؤسسه تحقیقات خاک و آب کشور و دانشگاه گلستان را برای طراحی و اجرای یک پژوهش علمی جلب کرده است. آنها در این تحقیق، با به‌کارگیری یک مدل، تاثیرات تغییر اقلیم را بر ذخیره کربن آلی خاک بررسی کرده‌اند.
در تحقیق فوق، از داده‌های ایستگاه‌های هواشناسی چات، کلاله و رامیان واقع در استان گلستان استفاده شده و سپس با به‌کارگیری مدلی به نام Roth C، تغییرات ذخیره کربن آلی‌خاک در آینده برآورد شده است. جهت انجام این تحقیق، از عمق صفر تا ۳۰ و ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متری، نمونه‌های خاک، جمع‌آوری و میزان کربن آلی، بافت و وزن مخصوص ظاهری خاک بررسی شده‌اند.
طبق نتایج این تحقیق و بر اساس خروجی مدل‌های اقلیمی، تغییرات بارش و دما در آینده افزایشی هستند. مقدار دما در سال ۲۰۴۰ نسبت به دوره پایه (۲۰۱۹) بین ۰.۶ تا ۱.۳ درجه و در سال ۲۰۸۰، ۱.۵ تا ۳.۲ درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد.
به گفته فرهاد خرمالی، استاد و محقق گروه علوم خاک دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و همکارانش، «با افزایش دما، سرعت تجزیه مواد آلی در خاک بیشتر شده و این افزایش سرعت تجزیه در زمین‌های زراعی به دلیل فقدان پوشش گیاهی در دوره‌هایی از سال، باعث هدر رفتن ذخیره کربن آلی خاک به صورت CO ۲ در لایه‌های بالایی خاک می‌شود؛ لذا کربن آلی خاک در سال ۲۰۴۰، ۰.۵ تا ۵.۵۹ درصد و در سال ۲۰۸۰، ۰.۵ تا ۱۲.۴ درصد کاهش خواهد داشت».
این محققان می‌گویند: «به طور کلی تغییر اقلیم در مناطق مختلف می‌تواند باعث کاهش، افزایش و یا عدم تغییر در بارش شود. افزایش دما و به دنبال آن افزایش سرعت تجزیه در زمین‌های زراعی به دلیل کم‌بودن پوشش گیاهی سطحی در دوره‌هایی از سال باعث هدرروی کربن آلی خاک می‌شود. ضمنا علاوه بر اثرات آب و هوایی، عواملی از قبیل مدیریت نامناسب زمین که عامل اصلی آن انسان است، می‌تواند باعث ازدست دادن ذخیره کربن آلی خاک شود».
طبق یافته‌های پژوهش، از دیگر دلایل کاهش بیشتر ذخیره کربن آلی خاک در منطقه مورد مطالعه، می‌توان به محتوای رطوبتی بالاتر به دلیل بارش بیشتر اشاره کرد. با افزایش محتوای رطوبتی خاک جمعیت میکروبی خاک و به تبع آن تجزیه میکروبی، بالاتر رفته و در نتیجه تجزیه کربن آلی خاک بیشتر خواهد شد.
این یافته‌های علمی پژوهشی که دیدگاهی آینده‌نگرانه را از وضعیت تغییرات اقلیمی و تاثیرات آن بر خاک و هوا ارائه می‌دهند، در فصلنامه مهندسی زراعی وابسته به دانشگاه شهید چمران اهواز منتشر شده‌اند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: تغییرات اقلیمی آب ایستگاه های هواشناسی هواشناسی کربن آلی ذخیره کربن آلی خاک تغییرات اقلیمی تغییر اقلیم افزایش دما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۳۸۵۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌های مربوط به محدود کردن گرمایش زمین ضعیف است
تحقیقات جدید در دانشگاه آنگلیا شرقی (UEA) نشان داده است که برنامه‌های کربن‌زدایی کنونی برای پیروی از اهداف توافقنامه آب و هوایی پاریس با هدف محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتیگراد کافی نخواهد بود، همانطور که در مطالعه منتشر شده در مجله Nature نیز گزارش شده است.
دانشمندان با اندازه‌گیری «شکاف انتشار» بین برنامه‌های مختلف حفاظت از آب و هوا و آنچه واقعاً برای رسیدن به این هدف مورد نیاز است، به این نتیجه رسیده اند.
این مطالعه معتقد است که فاصله‌ای به میزان ۳.۲ میلیارد تن دی اکسید کربن (CO ۲) بین برنامه‌های فعلی جهانی برای حذف کربن از جو و آنچه که تا سال ۲۰۵۰ برای جلوگیری از بدترین اثرات گرمایش جهانی مورد نیاز است، وجود دارد.
از سال ۲۰۱۰، آژانس محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) اندازه گیری‌های مشابهی را از این شکاف انتشار انجام داده است، و تحقیقات دانشگاه آنگلیا شرقی، که عمدتاً بر حذف دی اکسید کربن تمرکز دارد، نشان می‌دهد که اگر می‌خواهیم به حیات خود ادامه دهیم، سیاست آب و هوا نیازمند مقیاس بلندپروازانه تری است.
این به معنای دنباله روی از یک رویکرد دقیق‌تر و قوی‌تر است که شیوه‌های کربن‌زدایی کنونی را حفظ می‌کند، اما همچنین بر کاهش انتشار، انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش جنگل‌زدایی تمرکز دارد. گزینه‌های جدیدی برای کربن‌زدایی نیز وجود دارد که بسیاری از کشور‌ها حتی در بررسی آن کند هستند چه رسد به آن که این طرح‌ها را اجرا کنند.
این تکنیک‌ها شامل سیستم‌های فیلتر هوای پیشرفته و هوازدگی سنگ‌ها می‌شود، تکنیکی که در آن کربن از جو حذف و در سنگ‌ها ذخیره می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که این گزینه‌های جدید باید در سال‌های آینده گسترده‌تر شوند تا به آستانه ۱.۵ درجه سانتیگراد برسند.
نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر ویلیام لمب، از گروه کاری علم پایداری کاربردی در MCC، گفت: محاسبات قطعاً باید بهبود یابد، و این بسیار واضح است که بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر، در همه بخش‌ها، حد ۱.۵ درجه سانتیگراد تحت هیچ شرایطی برآورده نخواهد شد.
دکتر نائومی وان، یکی از نویسندگان مرکز تحقیقات تغییرات آب و هوایی تیندال در دانشگاه آنگلیای شرقی، اضافه کرد: کشور‌ها به آگاهی، جاه‌طلبی و اقدام بیشتر در مورد افزایش روش‌های حذف CO ۲ در کنار کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه‌ای برای تحقق توافقنامه آب و‌هوایی پاریس نیاز دارند.
برای این منظور، حتی اگر هر کشور به وعده‌های خود در مورد اهداف کربن‌زدایی پایبند باشد، میزان کربن حذف‌شده احتمالا تا سال ۲۰۳۰ حداکثر تا ۰.۵ میلیارد تن و تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۹ میلیارد تن افزایش می‌یابد و اعلام کرده است که نیاز به افزایش دارد. در حالیکه، حذف ۵.۱ میلیارد تن برای جلوگیری از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی ضروری است.
هیئت بین المللی تغییرات اقلیمی سناریوی جایگزینی را پیشنهاد می‌کند که در آن دولت‌های جهان با یکدیگر همکاری می‌کنند تا تقاضای جهانی انرژی را کاهش دهند، سناریویی که با "رفتار همراه با انگیزه سیاسی" تسریع می‌شود. در این سناریو، کربن زدایی تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۲.۵ میلیارد تن افزایش می‌یابد و روش‌های جایگزین به کاهش شکاف انتشار به ۴۰۰ میلیون تن کمک می‌کند؛ بنابراین ما اساساً باید کل جامعه خود را از یک جامعه منفعت شخصی به جامعه‌ای با همکاری جهانی تبدیل کنیم.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟